Poetry

Hierdie is uit 'The heart in exile'. Ek soek iets om voor te lees vir my drama klas se 'poetry' aand by 'n kunskafee. Maar sover se Sam, my drama teacher, dat alles wat ek kies te 'oud en donker' (!) is. More sal ek hierdie twee saamvat en hoor...

Home Thoughts - Mark Swift

There is no road home
for home is where the heart is
We are
voyagers, we carry
our journeys within us. Privateers,
we run before a fickle wind.
Each day defines a course; its fixed
imperative. Out on the jet
streams, adrift for days, we navigate
the tide-bound globe. We are all
Columbus, quaffing
sour water under creaking stars
till moonfall.

I fly, as unerring
as a bird, between two departures.
One lies
dark, skeletal; the other is verdant,
a wildness of birds and gunfire.
With renegades
from every corner of the shrinking
world, I discuss, duty free,
the love of distant friends,
the lure of the sun
and the arid wines of another place. We share
the east, the south; go west
before closing time.
Far above, on migratory trails,
the gypsies at heart
fly home and away.


Still feeling - Ian Tromp

Things change, shift
immeasurably, immensely.
Remain the same

That after all is the all
of it:setting out early
to find the way back
to where we are

*

The body is far wiser
than the brain, it makes
its home where it finds itself
thinks less of exile

it is a shell held
to the sea that speaks
its own endlessness

*

Turn loss to a hard small
stone in the palm of your hand
clasp it till it breaks


your skin

Al my goeters.

Ek sal hierdie spasie gebruik om te skryf oor die goed wat ek doen, al gedoen het en nog wil doen. Vir wie dit ookal wil lees. (Dalk net ekself!). Ek gaan die adres vir niemand gee nie, sal dit darm 'link' op die kinders se blog, want as 'n boom nou sou val in 'n woud julle weet...
Anyway. Ek het so 'n paar goed wat ek doen en ek sal oor hulle skryf hier.
Ek bestuur 'n projek. Masakhane. Dis 'n gemeenskapsontwikkelingsprojek. Nee, ek dink nie ek kan die wereld red nie. Of dit selfs 'n beter plek maak nie. Party dae op my projek dink ek ek doen die mense meer skade as goed aan. Wat anders doen jy as jy mense leer lees en skryf en wys hoe om iets te maak sodat hulle skills het om geld mee te maak sodat hulle ook aan die 'American Dream' kan deelneem? Dan, sodra hulle nie meer die hele tyd dink aan waar die volgende kos vandaan gaan kom nie, kan hulle ook begin droom daarvan om skuld te maak by Lubners en Bears en wie weet waar anders mens daardie aaklige 'bedroom suites' en porseleinornamente kan koop.

Ek word darem betaal vir my werk op die projek. Ek dink dit sou oneties wees vir my om so iets verniet te doen. Ek glo nie in al daardie 'doen goeie dade' nie. Ek dink mense wat die hele dag in 'n sink-dorpie vol hoendepoef en boepens-snotneuskinders in die stof werk en dan huis toe gaan en voel hulle is nou 'goed' is dalk 'in touch' met entiteite wat ek nog nie raakgeloop het nie, of hulle is 'uit touch' met realiteit, of albei. Of dalk is ek?

Ek hou van my werk op my projek. Ek hou daarvan om vir ure en ure meetings te he oor hoenders wat gesteel is en die waterlorrie se brieke wat nie werk nie en om op die grond te sit en goed met 'n stok in die sand te teken ter verduideliking. If all of life is indeed a waste of time, dan is hierdie hoe ek my tyd die lekkerste mors.

Wat dink jy?